kinrooi- “We zijn eindelijk vertrokken”, lacht Jiri Bossuyt van Fish 2 be in Kinrooi. “De eerste vissen zijn verkocht, 30.000 stuks. Ons eerste commercieel succes.” Normaal gezien had de ecologische kweker van snoekbaars vorig jaar al zijn eerste lading jonge snoekbaarzen moeten afleveren, maar biologische problemen oordeelden daar anders over. “Dat hebben we nu quasi volledig onder controle”, zegt Bossuyt. Dominiek CLAES

Fish 2 Be werd in 2013 opgericht door bio-ingenieur en specialist in aquacultuur Jiri Bossuyt (35), samen met zijn zus Katrien en een privé-investeerder. Het idee van de ecologische viskwekerij sleepte de tweede prijs in de wacht bij de businessplanwedstrijd Bizzidee en kreeg ook het nodige risicokapitaal toegeschoven door de Limburgse investeringsmaatschappij LRM.Fish 2 Be vestigde zich in een voormalige kippenstal in Kinrooi. “We werden mee aangetrokken door het duurzame agrarische project Agropolis”, zegt Bossuyt, die kan bogen op jaren internationale ervaring.Normaal gezien had Fish 2 Be vorig jaar al een eerste lading van 60.000 tot 80.000 jonge snoekbaarzen moeten afleveren. “Maar door biologische problemen is dat niet gelukt. Het is hard werken geweest, maar die problemen zijn nu onder controle”, verzekert Bossuyt.Zopas is de eerste lading van 20.000 snoekbaarsjes richting Duitsland vertrokken. Ze zijn aangekocht door opkwekers, die de volgroeide Limburgse snoekbaarzen later doorverkopen aan restaurants, gespecialiseerde winkels en vissportverenigingen. Een tweede lading van 10.000 snoekbaarzen – die op vraag van de klant wat groter moeten zijn – vertrekt binnenkort.UniekEr zijn wel meerdere grote viskwekerijen in Europa, naast tal van kleinere vijverkwekers. Het unieke aan Fish 2 Be is dat broer en zus Bossuyt erin geslaagd zijn om ook snoekbaars te kweken buiten het natuurlijke seizoen. “Door de temperatuur van het water en de duur van het licht te manipuleren, houden we de broedvissen eigenlijk voor de gek”, legt Jiri Bossuyt uit. “We doen ze denken dat het weer tijd is om te paaien. Zo zijn we erin geslaagd om in oktober vorig jaar een tweede ‘oogst’ binnen te halen.” Hoe dat precies in mekaar zit, wil Bossuyt niet kwijt. “Dat is ons industriële geheim”, lacht hij.Daarmee wordt de capaciteit van de kwekerij alleszins flink opgetrokken. “We zijn nu in staat om in één jaar vier keer telkens 120.000 pootvissen te kweken, of 480.000 stuks per jaar. Daarvoor moeten we wel meerdere groepen broedvissen inzetten”, legt Bossuyt uit. “We hebben al heel wat aanvragen. Als het zo verder gaat, zou het best kunnen dat we hier zullen uitbreiden. En ik zal binnenkort alvast een extra medewerker in dienst moeten nemen. Nu werken we hier zeven dagen op zeven.”SpannendHet moment dat de dooierzaklarven ‘geboren’ worden, is het meest spannend. “Ze zijn dan het meest kwetsbaar. Ze kunnen nog vijf dagen teren op het dooierzakje dat ze hebben meegekregen. Maar daarna is het erop of eronder en moeten ze zich ontwikkelen tot jonge visjes.” Na vier maanden intensieve zorgen bij Fish 2 Be zijn de visjes klaar voor de verkoop. Het eerste commercieel succes is alvast een belangrijke stap voor Fish 2 Be. “Wij bieden immers een ecologisch alternatief voor de overbevissing. Door de toename van de consumptie van vis en de vele visquota, kent aquacultuur wereldwijd een enorm groeipotentieel”, aldus nog Bossuyt.Vier hordes voor Fish2beHet kweken van vissen zoals Fish 2 Be dat doet, is geen sinecure. Jiri Bossuyt ziet zelf vier hordes die dit soort aquacultuur moet nemen.”We werken met klein, levend materiaal. Dat is een kunst op zich.””Wat wij doen is eigenlijk tegennatuurlijk. Een vis zet talloze larven uit, in de hoop dat er een paar overleven. Wij willen dat er zoveel mogelijk overleven.””Werken met water is niet evident. Het vinden van een goede biologische balans vergt veel ervaring.””De overschakeling van levend voer (pekelkreeftjes) naar droog voer, is niet gemakkelijk. De snoekbaars is immers een carnivoor en eet liever zijn broertjes en zusjes dan droogvoer.” (dc)